„Dokument jest zapisem świadomości skrajnie antypolskiej” – pisał Adam Michnik w 1999 roku, w odniesieniu do pozwu Żydów z Nowego Jorku, którzy domagali się od Polski odszkodowań. Dalej stwierdził, że argumenty nieuzasadniające pozwe „przynoszą hańbę ich autorom”.
Znaleźli się ludzie, którzy dramat Holokaustu postanowili wykorzystać jako okazję do gry sądowej o duże pieniądze. Wedle ich planu Polska ma płacić za zbrodnię nazizmu, który Żydów mordował, i komunizmu, który Żydów – wśród innych – wywłaszczył” – pisał Adam Michnik po tym jak w 1999 r. jedenastu Żydów złożyło pozew, którzy chcieli wymusić na Polsce odszkodowania za zbrodnie popełnione przez innych.
Polska – kraj, który pierwszy powiedział „Nie” Hitlerowi i trwał w walce z nazizmem do ostatniego dnia. Polska – kraj zdradzony w Jałcie. Polska – kraj, który wielokrotnie buntował się przeciw komunistycznej dyktaturze i jako pierwszy ją zdemontował. Ten kraj został teraz oskarżony o „powszechny plan etnicznych i rasowych czystek, w celu usunięcia z Polski 10 proc. mniejszości żydowskiej, która przeżyła Holokaust – alarmował przed laty naczelny „Gazety Wyborczej”.
Uznając uzasadnienie pozwu za „faktyczne zrównanie Polski – także tej suwerennej i demokratycznej – z III Rzeszą hitlerowską” oraz za „bezcenny prezent dla antysemitów w Polsce i dla owładniętych nienawiścią do Polski Żydów. Jedni i drudzy chcą wojny polsko-żydowskiej; oni żyją z antysemityzmu i antypolonizmu. Jedni i drudzy są w mniejszości, ale jest to mniejszość agresywna, hałaśliwa i pozbawiona skrupułów” – oceniał Michnik.
W Polsce nigdy nie było żadnego planu antyżydowskiej etnicznej czystki – przypominał zawiadowca „Wyborczej”.
Zobacz: Koniec z plombami? Dentyści pójdą z torbami? Przełomowe odkrycie naukowców
Źródło: TVP Info
