Organizacja Oxfam International opublikowała raport, który prezentuje podejście 157 różnych państw do świadczeń socjalnych, wydatków na służbę zdrowia, edukację, sposób ukształtowania podatków, przestrzeganie praw pracowniczych itd. Polski socjal kosztuje najwięcej na świecie, uwzględniając możliwości ekonomiczne naszego państwa.
W łącznym zestawieniu wygrała Dania, a Polska znajduje się w światowej czołówce, plasując się na 20. pozycji. To zrozumiałe, uwzględniając potencjał, jakim dysponuje nasz kraj, w porównaniu z państwami zachodniej Europy.
Istnieje natomiast kategoria, w której Polska jest zdecydowanym liderem. Nasz kraju znajduje się na szczycie zestawienia wydatków socjalnych w relacji do PKB. Wyprzedzamy pod tym względem Finlandię i Francję. Dominacja Polski zaskakuje, gdyż generalnie dominują tu państwa znacznie zamożniejsze od Polski. Także pod względem ochrony praw pracowniczych z 33. miejscem nie odstajemy od państw europejskich – Hiszpania jest na 35. miejscu, Włochy – na 36.
Odwrotnie jest w innych kategoriach. Wśród najgorszych lokuje się nasz system podatkowy, który – jak oceniają eksperci – bardzo źle radzi sobie ze zwalczaniem nierówności społecznych, plasując nas w drugiej setce rankingu – wpływa na to zbyt mała progresywność podatków, nierówność obciążeń podatkowych, faktyczna skuteczność w ich ściąganiu.
Polska przejada największą część narodowego bogactwa na „pomoc obywatelom” i „wyrównywanie nierówności”. Grozę mogą budzić obietnice przedwyborcze PiS: emerytura plus, 500 złotych na każde dziecko, „Dobrostan zwierząt”, czyli tzw. krowa i świnia plus, czy kolejne pomysły: 800 plus na opiekunkę do dziecka, 500 plus dla pracowników Poczty i inne. Na takie wydatki socjalne w krótkim czasie nie stać dziś żadnego państwa.
Źródło: bezprawnik.pl
