NCZAS: Po wyborach prezydenckich przedstawiciele tzw. środowisk antysystemowych spodziewali się, że powstanie wielkie porozumienie przed wyborami parlamentarnymi.
Artur Zawisza, wiceprezes partii Ruch Narodowy: Byłem tą osobą, która jeszcze przed pierwszą turą wyborów prezydenckich, nie znając wyników, z góry apelowała o porozumienie pięciu kandydatów antysystemowych. Pisałem wtedy, że z punktu widzenia narodowców najbliższym ideowo wobec Mariana Kowalskiego kandydatem jest Grzegorz Braun, a rozmowy polityczne powinny zacząć się w trójkącie narodowców, Pawła Kukiza i Janusza Korwin-Mikkego – ze względu na potencjał siły. Zakładałem, że z całą pewnością nastąpi wtedy porozumienie wszystkich pięciu środowisk, licząc także z mecenasem Jackiem Wilkiem z Kongresu Nowej Prawicy. Wtedy wzbudziło to kontrowersje. Część moich kolegów miała do mnie pretensje. Natomiast ja podtrzymuję, że takie porozumienie byłoby najlepsze. Dzisiaj jednak widać, że szykują nam się w tym obszarze aż trzy komitety wyborcze i trzeba z tym żyć.
Szukałem informacji na temat startu Ruchu Narodowego w jesiennych wyborach. Nie znalazłem.
Ruch Narodowy wykazał się dużą zdolnością wyborczą. W ciągu ostatniego półtora roku trzy razy wziął udział w ogólnopolskich wyborach. Najpierw zdobywając 100 tys. głosów do Parlamentu Europejskiego, potem zdobywając 200 tys. głosów w wyborach do wszystkich sejmików samorządowych, wreszcie wystawiając własnego kandydata na prezydenta. To było świadectwem dojrzałości politycznej Ruchu Narodowego. W tej chwili prowadzone są rozmowy przede wszystkim ze środowiskami wokół Pawła Kukiza, bo ten kierunek najlepiej rokuje.
A jak przebiega wewnętrzna debata? Czy przedstawiciele struktur Ruchu Narodowego popierają start samodzielny, czy rozmowy z Pawłem Kukizem?
Nasi liczni, ofiarni działacze nie mieli wątpliwości co do tego, że trzeba trzy razy z rzędu dokonać samodzielnego wysiłku wyborczego. Natomiast obecnie jest akceptacja dla rozmów koalicyjnych i nie słychać żadnych silnych głosów podważających. Jeżeli już cokolwiek miałoby budzić kontrowersje, to gdyby te rozmowy toczyły się ze środowiskiem partii KORWiN. Trzeba przyznać, że dla części środowisk narodowych osoba pana Janusza Korwin-Mikkego bywa największą przeszkodą. Ja tak na to nie patrzę, ale muszę brać pod uwagę ten punkt widzenia.
Dlaczego Kukiz jest akceptowany w szeregach Ruchu Narodowego, a Korwin nie zyskuje poparcia?
Moja analiza jest taka, że Janusz Korwin-Mikke jest postacią politycznie znaną i wyrazistą. Wiadomo, czego dobrego i gorszego można po nim oczekiwać. Paweł Kukiz to terra incognita, ziemia nieznana, co budzi ogromne nadzieje. Dodatkowo jeżeli słychać z jego ust hasła o repolonizacji banków czy mediów, na pewno trafia to w gust wielu narodowych działaczy.
Co z działaniami, które podejmował Ruch Narodowy? Czy odbędzie się Marsz Niepodległości? Czy w wymiarze podejmowanych przedsięwzięć Ruch Narodowy istnieje i nadal funkcjonuje?
Kiedy podejmowana była decyzja o powołaniu partii Ruch Narodowy, w wyniku wewnętrznej dyskusji zostało przesądzone, że partia jest tylko instrumentem szerokiego ruchu społecznego. Nadal istnieje ruch narodowy działający społecznie poprzez takie organizacje, jak Młodzież Wszechpolska, Obóz Narodowo-Radykalny czy Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. Nikt nikogo nie zwolnił z działań społecznych. Marsz Niepodległości na pewno będzie organizowany.
Co jest w Pana ocenie mocną stroną ruchu Kukiza?
Paweł Kukiz potrafił pokazać się jako rzeczywisty antysystemowiec, co nie jest równoznaczne z byciem politykiem prawicy. Działacze narodowi czy wolnościowi często utożsamiają jedno z drugim – prawicowość z antysystemowością. Paweł Kukiz sięgnął głębiej do odczuć społecznych. Pokazuje, że antysystemowość niekoniecznie wiąże się z określonymi ideami politycznymi, ale przede wszystkim z buntem wobec establishmentu III Rzeczypospolitej. Pytanie: co z tego wyniknie na koniec dnia? Dziś, w kontekście wyborczym, to, co robi Paweł Kukiz, jest bardzo atrakcyjne.
