Podczas II Wojny Światowej grupa ochotników wzięła udział, jako obiekty doświadczalne w brutalnym eksperymencie wojskowym, którego celem było zbadanie wpływu głodówki na ludzkie życie.
W 1943 r. , przed przeprowadzeniem owego eksperymentu Stany Zjednoczone zmagały się już trzeci rok z wojną, jednakże kariera dr. Ancela Keys’a akurat teraz nabierała rozpędu. Nie tylko zaakceptował on posadę szefa nowo utworzonego Laboratorium Higieny Fizjologicznej na Uniwersytecie Minnesota, ale także jego badania dostawały potężne wsparcie finansowe z ukrytych funduszy amerykańskiej armii.
Za brutalnymi eksperymentami przeprowadzonymi na zlecenie US Army stał demoniczny
doktor Ancel Keys z Uniwersytetu Stanowego w Minnesocie
Owe wsparcie było zapewniane uczonemu z powodu opracowanej przez niego niesławnej „Racji K”, pakunku wielkości saszetki, który zawierał 2,830 kalorii, 33 gram białka i większość witamin, jakich potrzebował przeciętny żołnierz w tamtych czasach. Wojskowi oficjele byli tak zadowoleni z racji opracowanej przez dr. Keys’a, że nominowali go specjalnym asystentem Sekretarza Wojny i zachęcali do dalszych badań w temacie wpływu żywienia i głodówki na ludzki organizm. Armia zapewniała uczonemu nie tylko pieniądze, ale także dostarczyła specjaliście od żywienia solidnie dobranych ochotników, w postaci mężczyzn, którzy tłumacząc się różnorakimi powodami odmówili obowiązkowej służby wojskowej. Owi niedoszli rekruci wykonywali zadania zastępcze, w postaci pełnienia służby przeciwpożarowej, dbania o osoby psychicznie chore, lub pełnili różnorakie funkcje w ramach służby cywilnej. Ancel Keys użył ich wszystkich, jako szczurów doświadczalnych, aby zbadać skutki braku witamin, wpływu pragnienia oraz energii cieplnej na ludzkie ciało.
Dekownicy będą głodować
Utrzymanie wysokiego morale owych szczurów laboratoryjnych nie było łatwe. Postanowili oni dobrowolnie wziąć udział w eksperymencie, który wzbudzał obawy i strach pośród ich rodzin i przyjaciół. Zgodzili się na niewygodne, a nawet bolesne procedury medyczne, w celu udoskonalenia i rozwinięcia wiedzy na temat ludzkiego ciała. Zobowiązali się znosić ekstremalne poziomy chłodu, ciepła, wilgotności, jak i dotkliwy głód i nieustanne pragnienie. Jeden z eksperymentów zakładał pozostanie „obiektów” w łóżkach przez miesiąc, inny mówił o znoszeniu szkodliwego efektu braku różnorakich witamin w dietach ochotników. Ale wszystkie owe eksperymenty miały jeden cel – stworzenie silniejszego, zdrowszego amerykańskiego żołnierza, który będzie w stanie prowadzić działania bojowe tak długo, jak będzie to możliwe.
Przebieg "eksperymentów" ujawniony po latach był szokiem dla opinii publicznej w USA
W trakcie eksperymentów, dr. Keys zauważył narastające niezadowolenie wśród ochotników. Podczas gdy jego praca dokładała się do wysiłku wojennego, doktora niepokoiła kwestia, czy jego badania mogą posłużyć większemu celowi – poradzeniu sobie z nadchodzącym kryzysem żywieniowym w styranej wojną Europie, gdzie miliony ludzi były zagrożone klęską głodu.
czytaj też: Walkirie, królowe, odkrywczynie – wojownicze kobiety Wikingów!
Jednakże mechanizmy głodowania nie były dobrze poznane w tamtych czasach. Doktora męczyły pytania o wpływ braku kalorii na mięsień sercowy, kości, a nawet na stan mentalny ofiar. Keys nieustannie pytał siebie samego, jaka technika i sposób jest najlepszy, aby odżywić głodującą osobę. Czy poprzez powolne przyjmowanie kalorii, czy może zapewniając obiektom tak dużo pożywienia, ile są w stanie pochłonąć? Czy ważne jest suplementowanie witamin i białek, kiedy ofiary powoli odzyskują swoją wagę? Posiadający laboratorium, mnóstwo chętnych i zapewnienie finansowania swoich badań przez amerykańską armię, Ancel Keys uświadomił sobie, że jest w świetnej pozycji, aby spróbować wyjaśnić owe kwestie.
