Erupcja wulkanu Anak Krakatau w Indonezji. Fascynujący widok bomb i błyskawic wulkanicznych. Anak Krakatau to aktywny wulkan na jednej z trzech wysp jakie pozostały po katastrofalnym w skutkach wybuchu Krakatau w 1883.
W 1927 w tym miejscu wyłoniła się aktywna do dziś góra wulkaniczna (ok. 320 m wysokości) nosząca nazwę Anak Krakatau („Dziecko Krakatau”). Błyskawice wulkaniczne są efektem wyładowań elektrostatycznych powstałych na skutek tarć.
Erupcja wulkanu Krakatau 27 sierpnia 1883 roku to największa z odnotowanych erupcji wulkanicznych w dziejach ludzkości. Rozpoczęła się 26 sierpnia o godzinie 12:53 lokalnego czasu. W nocy wybuchy słyszane były z odległości 4325 km. Słup dymu, popiołu i gazów osiągnął 27 km wysokości. Pokłady statków znajdujących się w Cieśninie Sundajskiej były zasypywane popiołem, pyłem oraz kawałkami pumeksu o średnicy około 10 cm.
27 sierpnia o 5:30, 6:42 i 8:20 czasu lokalnego nastąpiły kolejne erupcje. Każda z nich spowodowała katastrofalne fale tsunami. Ostatnia eksplozja nastąpiła o 10:02.
Wulkan wyrzucił w powietrze 19 km³ popiołów na wysokość 55 km, czyli do stratosfery. Na wyspie Rodrigues na Oceanie Indyjskim, oddalonej o 4800 km, mieszkańcy widzieli na horyzoncie popioły i błyski. 2/3 wyspy zapadło się wyniku erupcji. Ogromne fale tsunami dotarły do wybrzeży oddalonych o tysiące km. Szacuje się, że śmierć w ich wyniku poniosło 40.000 ludzi.
