Prof. Katerina Harvati z Uniwersytetu w Tübingen twierdzi, że człowiek pojawił się na Półwyspie Greckim już 200 tys. lat temu. Wcześniej ustaliła ona, że że wszyscy żyjący dziś ludzie pochodzą z Afryki, co było na liście 10 największych osiągnięć naukowych opublikowanej przez magazyn „Time”.
Ostatnio prof. Harvati trafiła na łamy pisma naukowego „Nature”, a to za sprawą swoich najnowszych odkryć. Co ciekawe, są to tzw. przez archeologów „odkrycia z szafy”, czyli nowe ustalenia dotyczące pozyskanych dawniej artefaktów.
Chodzi m.in. o fragmenty czaszek dwóch osobników, których szczątki znaleziono w jaskini Apidima na południu Peloponezu. Znaleziska te leżały w szafie przez 40 lat. Zostały ponownie przebadane za pomocą datowania uranowego, które pozwala sięgnąć znacznie dalej w przeszłość aniżeli metoda węgla C14, czyli powyżej 50 tys. lat.
Na potrzeby badania szczątki osobników nazwano Apidima 1 i Apidima 2. Okazało się, że niekompletna czaszka Apidima 2 jest starsza niż 170 tys. lat. Ponadto wykazuje ona cechy czaszki neandertalskiej. Z kolei niewielkie fragmenty czaszki Apidima 1 dały się zrekonstruować za pomocą najnowszych technik komputerowych, co pokazało, iż jest to czaszka człowieka współczesnego.
Zakładając, że metoda datowania uranowego pozwala na stosunkowo precyzyjne określenie wieku szczątków, czaszka Apidima 1 pochodzi sprzed 210 tys. lat. Oznacz to, że pod koniec środkowego plejstocenu na terenie dzisiejszej Grecji występował zarówno gatunek Homo sapiens, jak i neandertalczycy. Odkrycie to budzi bardzo poważne zdziwienie naukowców.
Niestety niemożliwe jest wydobycie analizowalnego DNA z tak starych szczątków, stąd też można poddać w wątpliowość ustalenia prof. Harvati. Niemniej jednak pewne jest, że są to dwie różne czaszki, aczkolwiek nie można ustalić ile współczesny człowiek ma wspólnego z Apidima 1. Być może krewni Apidima 1 zmarli bezpotomnie, zaś obecnie żyjący w Europie ludzie pochodzą z Afryki i są potomkami tamtejszych osadników sprzed 40-50 tys. lat.
Aby dokładnie zbadać pochodzenie gatunku ludzkiego, konieczne byłoby więc osiągnięcie przez naukę zdolności wydobywania dającego się analizować DNA ze skamieniałości starszych. Dopiero wówczas możliwe stanie się określenie nie tylko genezy człowieka, ale także migracji i krzyżowania się poszczególnych jego gatunków.
Źródło: tvp.info
