Ostatnim krajem europejskim, który zakazał noszenia burek w miejscach publicznych jest Holandia, w której takie przepisy obowiązują od sierpnia tego roku. Zakaz jest częściowy i dotyczy dotyczy transportu publicznego, instytucji edukacyjnych, czy placówek służby zdrowia i urzędów.
Podobne częściowe zakazy wprowadzono także w Niemczech. Jednak burki można tam nosić na ulicach. Z kolei osiem krajów europejskich w przypadku integralnego stroju islamskiego dla kobiet, zakazało go w miejscach publicznych całkowicie.
Są to Belgia, Francja, Szwajcaria, Dania, Austria, Włochy, ale też Bułgaria i Łotwa. Pierwsze tego typu przepisy wprowadzono we Włoszech w latach 70. XX wieku, gdzie zakazano całkowitego zakrywania twarzy w miejscach publicznych.
Francja zaczęła od zakazu chust islamskich w szkołach jeszcze w latach 90. W 2010 roku uchwalono ustawę zakazującą „ukrywania twarzy w przestrzeni publicznej”, która obowiązuje od kwietnia 2011 r. Złamanie tego zakazu podlega karze do 150 euro.
Podobne zakazy są nowsze w Niemczech i Danii (grzywna 134 euro), gdzie weszły w życie odpowiednio w 2017 i 2018 r. W Bułgarii parlament zajął się tym problemem w 2016 roku. Dyskusje na Łotwie trwały od roku 2015.
W Europie, wśród ludności niemuzułmańskiej, takie zakazy są akceptowane przez większość. Osobna sprawa to problem egzekwowania takich przepisów. W lokalnych społecznościach, gdzie muzułmanie stanowią większość, policja najczęściej rezygnuje z prób karania kogokolwiek. We Francji pojawił się też problem z bogatymi turystkami z krajów arabskich, które przyjeżdżały robić tu kosztowne zakupy.
Większość krajów wprowadzających zakazy zasłaniania twarzy tłumaczy swoją decyzję względami bezpieczeństwa. W niektórych państwach za taką opcją opowiadają się jednak też np. feministki, dla których jest to element dyskryminacji kobiet.
Źródło: Statista.com
