Trzy czwarte dorosłych Kanadyjczyków popiera wprowadzenie dochodu gwarantowanego. Politycy w kampanii przed wyborami parlamentarnymi szukają pomysłów na finansowanie tego dochodu, oczywiście pieniądze znajdą w kieszeni tych samych podatników, którym potem dochód gwarantowany wypłacą.
75 proc. Kanadyjczyków ankietowanych w sondażu Gallupa, którego wyniki zostały opublikowane w ostatnich dniach, zadeklarowało poparcie dla wprowadzenia dochodu gwarantowanego jako formy pomocy ludziom, którzy tracą pracę z powodu coraz szerszego wykorzystania sztucznej inteligencji (AI).
To podobnie jak w Wielkiej Brytanii, gdzie pomysł popiera 77 proc. ankietowanych. Inne jest z kolei podejście w USA – tylko 43 dorosłych Amerykanów wsparłoby dochód gwarantowany. Dla potrzeb sondażu definicja dochodu gwarantowanego określała, że jest to całoroczny rządowy program świadczeń dla każdego dorosłego.
Gallup umieścił wyniki sondażu w kontekście prognoz, m.in. Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), dotyczących likwidacji miejsc pracy w związku z rosnącą automatyzacją i rozwojem technologii wykorzystujących AI.
W Kanadzie pierwsze przymiarki do dochodu gwarantowanego pojawiały się już w latach 30. XX wieku. Między 1974 a 1979 roku w prowincji Manitoba testowano „Mincome” finansowany wspólnie przez rząd prowincji i rząd federalny. W 2017 roku w Ontario rozpoczęto trzyletnie testy dochodu gwarantowanego z założeniem kosztów 50 mln CAD rocznie. Jednak w 2018 roku konserwatywny rząd Douga Forda po wygranych wyborach w prowincji zlikwidował pilotaż.
W grudniu ubiegłego roku pojawiły się informacje, że rząd Kanady analizuje możliwość wprowadzenia dochodu gwarantowanego dla wszystkich, ze względu na coraz bardziej zautomatyzowaną produkcję, krótkoterminowość kontraktów i ryzyko kilkakrotnej zmiany pracy w życiu zawodowym. Wstępne szacunki liberalnego rządu Justina Trudeau mówiły o wydatkach rocznych 43,1 mld CAD, podczas gdy obecne wypłaty w ramach rządowych programów wynoszą 32,9 mld CAD rocznie.
Źródło: PAP
