Tradycyjnie za pierwszy dzień wiosny uznawany jest 21 marca. Tymczasem meteorolodzy za początek tej pory roku przyjmują dzień 1 marca.
Przyjęte jest, że wiosna rozpoczyna się w dniu równonocy wiosennej, który najczęściej przypada na 21 marca. To początek wiosny astronomicznej.
Tymczasem meteorolodzy inaczej niż astronomowie wyznaczają pory roku. I tak według nich pierwszy dzień wiosny przypada na 1 marca. Lato rozpoczyna się 1 czerwca i trwa do 31 sierpnia. Następnego zaś dnia – 1 września jest już jesień. Do 30 listopada, a potem zima do 28, lub tak jak w tym – przestępnym roku 29 lutego.
Metrolodzy dla swych potrzeb ustalili stałe daty początku i końca pór roku. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C. To oczywiście zależy od szerokości geograficznej. Om dalej na północ na naszej półkuli tym wiosna meteorologiczna zaczyna się później.
Astronomowie ciągle musza zmieniać daty początku i końca pór roku jeśli chcą precyzyjnie stosować się do dnia równonocy wiosennej, czy jesiennej. Tak naprawdę od 2011 roku astronomiczna wiosna rozpoczyna się 20 marca. Tak będzie do roku 2043. Po nim pierwszym dniem wiosny astronomicznej aż do 2102 roku będzie 19 marca . Dopiero później wszystko wróci do „właściwej” kalendarzowej wiosny rozpoczynającej się 21 marca.
To wszystko związane jest z precesją – zmianą kierunku osi obrotu Ziemi. Trochę jak w bąku, który obracając się raz „stałby” prosto, a raz „pochylał”.
