PiS przyzwyczaiła nas do absurdów. Jednak rozbieżność zdań między NBP, a ministrem Tadeuszem Kościńskim może nie tylko bawić, ale i niepokoić.
We wtorek Rada Polityki Pieniężnej (to organ decyzyjny Narodowego Banku Polskiego) przekonywała, że osłabienie złotego w obliczu koronakryzysu oraz poluzowanie polityki pieniężnej w Polsce było niewielkie. W efekcie może to prowadzić do hamowania tempa ożywienia gospodarczego.
Oświadczenie RPP został odebrane jako sygnał, iż podejmowane będą próby osłabienia polskiej waluty. Tak można robić np. poprzez dodruk pieniądza.
– Opublikowany w czwartek opis dyskusji na poprzednim posiedzeniu RPP, pod koniec maja, gdy gremium to zdecydowało się na obniżkę stopy referencyjnej NBP z 0,5 do 0,1 proc., sugeruje, że już tamten ruch miał ograniczyć ryzyko umocnienia złotego – wyjaśnia Grzegorz Siemionczyk z „Rzeczpospolitej”.
Tymczasem w czwartek dziennikarze Reutera zwrócili się o komentarz do ministra finansów Tadeusza Kościńskiego. Ten pytany o sprawę stwierdził, że z perspektywy polityki pieniężnej optymalny może być inny kurs złotego niż z perspektywy polityki fiskalnej. Kościński stwierdził, że jego zdaniem kurs złotego „jest troszeczkę za słaby”.
Minister dodał, że przewiduje, iż nie jest to koniec spadków. – On jeszcze będzie troszkę w dół, ale na krótko – zapewnił.
– Wydaje się mało realne, aby RPP miała szybko zmienić kierunek w polityce monetarnej. Oczekujemy, że główna stopa procentowa pozostanie na 0,1 proc. przynajmniej do końca obecnej kadencji RPP, tj. do czerwca 2022 r. Program skupu obligacji może zostać wygaszony wcześniej, pod warunkiem, że nie pojawi się podwyższona premia za ryzyko z tytułu zwiększonych potrzeb pożyczkowych rządu. To będzie kulą u nogi złotego w relacji do innych walut rynków wschodzących – ocenili sprawę analitycy TMS Brokers.
Źródło: Rzeczpospolita / Reuters
