Węgrzy zrobili Polsce świąteczny prezent i przekażą zbroję króla Zygmunta II Augusta

Królewska zbroja ma trafić do Polski. Obecnie znajduje się w Węgierskim Muzeum Narodowym. Premier Węgier Viktor Orban 24 grudnia podpisał w tej sprawie odpowiedni dekret.

Pozwoli on na przekazanie zbroi. Dekret oparty jest na umowie o współpracy kulturalnej i naukowej między Rządem Republiki Węgierskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, który został podpisany w Budapeszcie jeszcze w 1992 roku.

Król Zygmunt II August to ostatni męski przedstawiciel dynastii Jagiellonów. Z jego inicjatywy w 1569 roku doszło do Unii lubelskiej – Korona Królestwa Polskiego i Wielki Księstwo Litewskie połączyły się w jedno państwo, Rzeczpospolitą Obojga Narodów.

Zygmunt II August (ur. 1 sierpnia 1520 w Krakowie, zm. 7 lipca 1572 w Knyszynie) – syn Zygmunta I Starego i Bony Sforzy, od 1529 wielki książę litewski, od 1530 król Polski (do 1548 koregent); ostatni dziedziczny wielki książę litewski[c], ostatni męski przedstawiciel dynastii Jagiellonów.

W 1530 r. był koronowany w katedrze wawelskiej na króla Polski i zapewne tam powinna trafić jego zbroja. W 1561 do Polski przyłączył jako lenno Inflanty. Za jego inicjatywą Koronę Królestwa Polskiego i Wielkie Księstwo Litewskie na mocy Unii lubelskiej w 1569 roku połączono w jedno państwo, Rzeczpospolitą Obojga Narodów, ze wspólnym królem, sejmem, pieniądzem i polityką zagraniczną.

W lipcu 1570 zwołał do Szczecina kongres pokojowy, który zakończył się 13 grudnia podpisaniem pokoju w Szczecinie, kończącego I wojnę północną. Potwierdzono stan posiadania stron walczących, Rzeczpospolita zachowała Księstwo Kurlandii i Semigalii oraz znaczną część Inflant.

Zygmunt II August zmarł w 1572 w Knyszynie. Pochowano go na Wawelu. Nagrobek Zygmunta II Augusta, powstał po 1572 r., z fundacji jego siostry Anny.

Znajdująca się na Węgrzech renesansowa zbroja była wykonana dla młodego Zygmunta II Augusta, jako dar Ferdynanda I z okazji zaślubin Zygmunta z Elżbietą, córką cesarza. Wykonał ją płatnerz z Insbrucka.

Po I Wojnie Światowej, w ramach umowy o podziale zbiorów wiedeńskich przekazano ją do Budapesztu. Uważano wówczas, że została wykonana z okazji zaręczyn wnuczki cesarza Maksymiliana I arcyksiężniczki Marii z Ludwikiem, synem węgierskiego króla Władysława II. W 1939 roku austriacki badacz Bruno Thomas ustalił, że nie ma żadnych wątpliwości, iż zbroja należała do Zygmunta II Augusta.