Demokratyczna polityk Eleanor Holmes Norton opowiedziała się za „równouprawnieniem płci” wśród manekinów używanych w testach zderzeniowych. Złożyła nawet 1 czerwca projekt ustawy o zwiększeniu liczby żeńskich manekinów.
Sporo w tym racji, bo manekiny używane podczas testów zderzeniowych nie uwzględniają specyfiki budowy kobiet.
Zdaniem deputowanej crash-testy nie uwzględniające morfologii kobiet, mogą nawet stać za nadmierną śmiertelnością niewiast w wypadkach drogowych.
Norton to szefowa Podkomisji Ruchu Drogowego Kongresu. Krytykuje fakt, że żadna firma nie jest zobowiązana w badaniach bezpieczeństwa do używania żeńskich manekinów.
Przypomina, że mężczyźni jeżdżą więcej, szybciej i częściej bywają pod wpływem narkotyków i alkoholu, ale to odsetek kobiet zabitych w wypadkach samochodowych jest o 17% wyższy.
Jednak pani Norton ubrała ten postulat w otoczkę „równości płci za kierownicą aut”. Z drugiej strony, kiedy mówi, że „ciała kobiet są zbudowane inaczej”, to chociaż ma rację, popiera teorię biologicznych różnic płci i sprzeciwia się teorii gender o płci społecznej.
Problem jednak jest. Obecnie używane w testach manekiny przez NHTSA ważą 77 kilogramów i mają 179 cm „wzrostu”. Te parametry odpowiadały przeciętnemu Amerykaninowi z lat 70. Dziś przeciętny Amerykanin waży prawie 12 kilogramów więcej.
Federalny organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo na drogach ma w zasobach dwa „żeńskie” manekiny, ale te także nie reprezentują rzeczywistości, bo ważą 43 i 48 kilogramów. W dodatku są często umieszczane podczas badań na miejscach pasażerów.
Mizoginizm, machyzm i szowinizm w crash-testach zostanie pewnie szybko wyeliminowany, ale przyznanie się do różnic płci to jednak przy okazji niemal „krok wstecz na ścieżkach postępu”.
Źródło: Daily Caller
