Pewną nadzieją dla Ukrainy, której wojska zostały zepchnięte do defensywy, jest to, że siły rosyjskie mają kłopoty z kontrolowaniem zajętych obszarów i zwalczaniem ukraińskiej Obrony Terytorialnej. Stąd wynika jednak coraz bardziej brutalne traktowanie ludności cywilnej.
Takie wnioski stawiają analitycy Ośrodka Studiów Wschodnich Andrzej Wilk i Piotr Żochowski. Początkowe taktyczne sukcesy ukraińskie w dziesiątej dobie walk należy wiązać z prowadzonym wówczas przez siły rosyjskie przegrupowaniem; jeszcze poprzedniego dnia Rosjanie odeszli spod Charkowa, odblokowując miasto na trzech kierunkach.
W krótkim czasie Ukraińcy utracili jednak inicjatywę, a wojsko rosyjskie przystąpiło do uderzenia na wszystkich kierunkach. Wbrew doniesieniom strony ukraińskiej jak dotychczas agresor nie uznaje poniesionych strat za zagrożenie dla powodzenia operacji, a przygotowywane w rejonach pogranicznych uzupełnienia stanów osobowych są niewielkie.
Jednak zapowiedź użycia formacji „ochotniczych” sygnalizuje, że Siły Zbrojne FR mają kłopoty z kontrolą zajętych obszarów i zwalczaniem ukraińskiej Obrony Terytorialnej.
Kwestią otwartą pozostaje zdaniem autorów, na ile dotychczasowe walki nadwyrężyły potencjał lądowy armii ukraińskiej. Wciąż skutecznie broni ona dużych miast i spowalnia działania jednostek Rosjan na przedpolach.
Ukraińcy nie byli jednak w stanie dotychczas przeprowadzić skutecznego przeciwuderzenia, zapowiadanego przez dowództwo ukraińskie, a jedyna próba podjęta na południowy zachód od Kijowa została powstrzymana przez Rosjan na pierwszej linii ich obrony.
Poza skutecznymi kontratakami w dużych miastach, na szczeblu taktycznym liczącym się sukcesami Ukraińców pozostaje odbicie Makarowa, na zachód od Kijowa, a także przejściowe odzyskanie kontroli nad Buczą i Irpieniem na obrzeżach stolicy. Sytuacja w rejonach walk i świadomość trudnej sytuacji, jaka przejawia się w komunikatach ministerstwa obrony oraz Sztabu Generalnego i Dowództwa Sił Powietrznych armii ukraińskiej, wyraźnie koliduje ze społecznym przeświadczeniem o rychłym pokonaniu agresora – przekonują eksperci.
Zniszczenia sieci energetycznych i wodociągów w wyniku ostrzałów artyleryjskich przyspieszają pogarszanie się sytuacji humanitarnej. W miastach Kijowszczyzny (m.in. Bucza, Hostomel) brakuje prądu, w tragicznej sytuacji jest 400-tysięczny Mariupol na południowym wschodzie kraju. Mimo uzgodnienia otwarcia korytarza humanitarnego 5 marca, strona rosyjska celowo kontynuowała ostrzał, by uniemożliwić ewakuację części mieszkańców, wywiezienie rannych i uzupełnienie zapasów.
Strona rosyjska podchodzi manipulacyjnie do kwestii otwarcia korytarzy humanitarnych – zwlekanie z wyrażeniem zgody na wyjście ludności, jest dezinformacyjną próbą obciążenia odpowiedzialnością Ukraińców za świadome blokowanie ewakuacji i generowanie kolejnych strat.
Wojska rosyjskie coraz brutalniej traktują ludność cywilną, co jest – twierdzą autorzy – objawem frustracji spowodowanej niemożnością złamania woli oporu społeczeństwa ukraińskiego. Rosjanie nawet po zajęciu danej ukraińskiej miejscowości nie są w stanie skutecznie opanować sytuacji.
Putin's occupants "liberate" a village store from groceries pic.twitter.com/2V6Y5RWic5
— NEXTA (@nexta_tv) March 6, 2022
Źródło: Andrzej Wilk i Piotr Żochowski (OSW)/ PAP
