W wydawnictwie francuskim Fayarda ukazał się „Katechizm życia duchowego” napisany przez ks. kardynała Roberta Saraha. Ma przypomnieć o sensie życia duchowego, o którym współczesny świat zapomina. Kardynał mówi, że książka jest efektem… pandemii.
„Napisałem tę książkę podczas zamknięcia sanitarnego. Uderzyło mnie, że zadbaliśmy o życie ciał, ale pozwoliliśmy umrzeć duszom. Życie duchowe jest jednak tym, co w nas najbardziej intymne, co mamy najcenniejsze. To jest nasze życie wewnętrzne. Miejsce naszego spotkania z Bogiem. Zaprzeczanie życiu duchowemu jest zaprzeczeniem tego, co czyni naszą godność jako mężczyzny lub kobiety” – powiedział kard. Sarah w wywiadzie dla dziennika „Le Figaro”.
Dodał, że „życie duchowe jest nienaruszalnym sanktuarium naszej wolności, sekretnym miejscem, w którym szukamy prawdy i miłości”. Wybrał formę „katechizmu”, bo jest prostym przypomnieniem podstaw wiary. „Nie chciałem pisać traktatu” – dorzuca.
I rzeczywiście „Katechizm” przypomina rzeczy pozornie oczywiste, m.in. to, że troska o „klimat”, „sprawiedliwość społeczną” i temu podobne, nie są sensem chrześcijańskiego zaangażowania. W czasach, kiedy media akcentują właśnie takie elementy np. nauczania papieża Franciszka, Kościół sprowadzany jest do roli jakiejś organizacji charytatywnej.
Prawdę o misji Kościoła przypomina dziś w Europie Kardynał z Gwinei. Robert Sarah to mianowany przez Jana Pawła II metropolita Konakry (w latach 1979–2001), sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów w latach 2001–2010, przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum” w latach 2010–2014, wreszcie prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w latach 2014–2021. 8 kwietnia 2021 papież Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich.
W Polsce ukazały się jego książki „Bóg albo nic: rozmowa o wierze”, „Moc milczenia: przeciw dyktaturze hałasu”, „W drodze do Niniwy”, „Z głębi naszych serc” (wspólnie z papieżem Benedyktem XVI). Jest obrońcą tradycyjnej katolickiej nauki na temat rodziny, moralności seksualnej i prawa do życia. Jest też zdecydowanym przeciwnikiem gender, feminizmu, sekularyzmu i idei związków partnerskich, które wraz z fundamentalizmem muzułmańskim porównuje do nazizmu i komunizmu.
