Badanie przeprowadzone wspólnie przez Instytut Statystki – Insee i Narodowy Instytut Studiów Demograficznych (INED) pozwoliło ustalić powiązania rodzinne, edukacyjne i zawodowe trzech pokoleń imigrantów. Wynika z niego przede wszystkim, że we Francji jedna trzecia ludności poniżej 60 roku życia ma obce pochodzenie.
21% ludności Francji jest powiązanych z imigracją pokoleniowo. 9% to bezpośredni imigranci (5,8 miliona osób), a 12% to potomkowie imigrantów (7,5 mln). Do tego 10% osób poniżej 60 roku życia to wnukowie imigrantów (4,7 mln). W sumie jedna trzecia osób poniżej 60 roku życia (32%) ma związek z imigracją w ciągu trzech pokoleń.
W drugim pokoleniu 34% migrantów ma partnera-migranta, a w pierwszym pokoleniu ten odsetek wynosi aż 63%. Pochodzenie imigranckie staje się jeszcze bardziej zamazane w trzecim pokoleniu (na dziesięciu wnuków imigrantów dziewięciu ma już tylko jednego lub dwóch dziadków imigrantów).
Badanie INSEE pokazuje na marginesie, że imigranci z Afryki stanowią większość w przedziale wieku od 18 do 58 lat. W przedziale powyżej 60. roku życia są mniejszością i przewagę mają tu imigranci z Europy (Włochy, Hiszpania, Portugalia, także Polska).
Badanie zajmowało się także poziomem wykształcenia potomków migrantów. W drugim i trzecim pokoleniu imigrantów różnice poziomu z „tubylcami” się zacierają, chociaż w mniejszym stopniu dotyczy to dzieci z dwojga rodziców imigrantów.
Badanie ujawnia także, że absolwenci szkół wyższych, których rodzice lub dziadkowie pochodzą spoza Europy, mają większe trudności w dostępie do zawodów. 77% znajduje pracę w przypadku dzieci tubylców, 63% tych, których rodzice pochodzą z Maghrebu, 67% z Azji i 71% z Afryki.
Liczba osób we Francji deklarujących, że padły ofiarą dyskryminacji, wzrosła z 14% do 19% w porównaniu z ostatnim badaniem opublikowanym jedenaście lat temu. Dla 8% przyczyną dyskryminacji jest ich pochodzenie (narodowość lub kolor skóry) dla 10% – płeć.
