21 stycznia i 22 stycznia obchodzimy w Polsce Dzień Babci i Dzień Dziadka. Choć niektórych może to zdziwić, to święta te mają w Polsce stosunkowo krótką historię.
Pomysł, by w styczniu obchodzić Dzień Babci i Dzień Dziadka pojawił się po raz pierwszy w Polsce na łamach tygodnika „Kobieta i Życie” w 1964 roku. W pierwszym roku pomysł się nie przyjął, ale powrócono do niego rok później w jednym regionie – w Wielkopolsce.
Dlaczego akurat tam? I dlaczego padło na 21 stycznia? To całkowity zbieg okoliczności. 21 stycznia 1965 roku, w stolicy Wielkopolski, Poznaniu, grano sztukę Alejandro Casona pt. „Drzewa umierają stojąc”.
Rolę babci w przedstawieniu grała Mieczysława Ćwiklińska, która trzy tygodnie wcześniej obchodziła swoje 85. urodziny. Ryszard Danecki, dziennikarz „Expressu Poznańskiego”, by uhonorować aktorkę, wręczając jej kwiaty powiedział, że to „z okazji Dnia Babci”.
21 stycznia przyjął się od tamtego momentu w Poznaniu jako Dzień Babci, a z Wielkopolski szybko rozniósł się na wszystkie regiony Polski. A Dzień Dziadka? To święto dodano po prostu w kalendarzu na dzień po Dniu Babci, by jakoś uhonorować także dziadków.
