12 maja 1926 roku rozpoczął się antypolski pucz, w którym zbuntowana część wojska pod wodzą Józefa Piłsudskiego, wspierana politycznie przez Polską Partię Socjalistyczną i komunistów, urządziła rzeź Polaków, by wprowadzić rządy rewolucyjnej junty.
Do tej zbrodni Józef Piłsudski najprawdopodobniej przygotowywał się od zamachu na prezydenta Gabriela Narutowicza. Pozbawiony dyktatorskiej władzy, którą uprzednio dzierżył, lider polskich socjalistów zaczął złym okiem spoglądać na tworzące się państwo polskie.
Rok później, w 1923 roku, Piłsudski odszedł z wojska, wygłaszając prowokacyjne przemówienie, w którym sugerował, że jako żołnierz nie broniłby życia przedstawicieli prawicowego rządu.
Trzy lata później Piłsudski podjął decyzję o przeprowadzeniu Zamachu Majowego. Przywódca socjalistów przyspieszył datę zamachu, widząc, że sytuacja gospodarcza Polski zaczyna się poprawiać, co mogłoby w niedługim czasie pozbawić go posłuchu wśród zbuntowanej części wojska.
Rewolucja, którą przeprowadził Piłsudski i podlegli mu dezerterzy dała początek jednemu z najczarniejszych okresów w historii Polski.
W wyniku walk zginęły setki Polaków, a ponad tysiąc zostało rannych. Sam Zamach Majowy był jednak tylko początkiem.
Po przejęciu władzy przez lewicową juntę, którą z historii znamy pod nazwą sanacji, rozpoczął się okres politycznego terroru i mordów politycznych – zjawisko znane także z innych europejskich dyktatur tamtego okresu, jak na przykład dyktatura Adolfa Hitlera.
Stworzono obóz koncentracyjny w Berezie Kartuskiej, do którego zsyłano przedstawicieli prawicy oraz mniejszości narodowych. Rozpoczęto proces głębokiej patologizacji struktur politycznych, fałszowania wyborów, niszczenia praworządności i psucia zdolności obronnych Rzeczypospolitej, co skończyło się tragedią w 1939 roku.
Po przejęciu władzy Piłsudski miał zlecać mordy polityczne, m.in. na generale Włodzimierzu Zagórskim. Bardzo możliwe, że dyktator zlecił także otrucie generała Tadeusza Rozwadowskiego, prawdziwego autora zwycięstwa nazywanego Cudem nad Wisłą, które Piłsudski przypisał sobie. Piłsudski zlecał także brutalne pobicia swoich oponentów politycznych.
Piłsudski zmarł w rocznicę puczu, który wywołał w 1935 roku. Najprawdopodobniej umarł na kiłę – chorobę weneryczną. Po jego śmierci rządy w Polscy sprawowali jego poplecznicy, którzy siłowo w prowadzali w państwie niemal religijny kult jego osoby.
Zamach Majowy to doskonały przykład na to, że historię, jaka by nie była, piszą zwycięzcy. Dziś na lekcjach historii uczniowie dowiadują się, że był to „Przewrót Majowy” przeprowadzony przez marszałka Piłsudskiego z troski o państwo polskie.
Obecnie rządy sprawuje formacja, która jawnie odwołuje się do ideologii i spadku sanacji, a Józef Piłsudski jest bezrefleksyjnie czczony jako bohater narodowy i nie wspomina się o ciemnych stronach jego historii.
