Jak podaje PAP za Stowarzyszeniem Memoriał na terenie Zespołu Memorialnego w Miednoje – gdzie mieści się Polski Cmentarz Wojenny, miejsce pochówku ofiar zbrodni katyńskiej – ustawiono, w ramach przygotowywanej wystawy, popiersia Józefa Stalina i Feliksa Dzierżyńskiego.
„Według informacji z Tweru na terenie Zespołu Memorialnego Miednoje przygotowywane jest otwarcie nowej »wystawy«: alei pomników Stalina, (Włodzimierza) Lenina, Dzierżyńskiego i innych organizatorów masowego terroru” – podał Memoriał w serwisie Telegram.
Działacze przypominają, że na terenie Zespołu Memorialnego w Miednoje, około 30 km od Tweru, spoczywają szczątki ponad 6 tys. ofiar zbrodni katyńskiej, rozstrzelanych w 1940 roku przez sowieckie NKWD, jak również nieznana liczba obywateli ZSRR – ofiar wielkiego terroru lat 30. XX wieku.
Na zdjęciach opublikowanych przez Memoriał widać postumenty z figurami przywódców bolszewickich ustawione wzdłuż alei pod odkrytym niebem. Na jednej z fotografii widać popiersie Stalina. Przy jednym z postumentów wywieszono kartkę z napisem: „trwa proces instalowania wystawy, otwarcie nastąpi 19 października o godz. 14”.
Memoriał podał, że polecenie o takiej wystawie wydał „nowy dyrektor Zespołu Memorialnego w Miednoje” (nazwiska nie podano – PAP) oraz Państwowe Muzeum Historii Najnowszej. Temu muzeum, działającemu w Moskwie, podlega Zespół Memorialny w Miednoje, jak również Zespół Memorialny w Katyniu. Częścią tego ostatniego jest druga znajdująca się w Rosji nekropolia ofiar zbrodni katyńskiej – Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu.
Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje tworzy 25 zbiorowych mogił, w których spoczywają szczątki 6,3 tys. polskich jeńców obozu specjalnego NKWD w Ostaszkowie, w tym 5 tys. policjantów, funkcjonariuszy Straży Granicznej, żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza, Żandarmerii Wojskowej, Oddziału II Sztabu Głównego WP i pracowników wymiaru sprawiedliwości. Cmentarz otwarto 2 września 2000 roku.
Również na terenie Zespołu Memorialnego znajduje się tzw. część rosyjska, gdzie spoczywa około 5 tys. ofiar represji – obywateli ZSRR zamordowanych przez NKWD w latach 30. XX wieku.
Podjęta 5 marca 1940 roku decyzja Biura Politycznego KC WKP(b) (zatwierdzona przez Stalina własnoręcznym podpisem) o rozstrzelaniu jeńców przetrzymywanych w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie uruchomiła proces ich zagłady, który trwał przez marzec i kwiecień 1940 roku. W wyniku likwidacji tych trzech obozów rozstrzelano 14 587 polskich jeńców.
Jak wynika z zeznań złożonych w 1991 roku przez Dmitrija Tokariewa, byłego szefa NKWD obwodu kalinińskiego, jeńcy obozu w Ostaszkowie zostali rozstrzelani w wewnętrznym więzieniu Zarządu NKWD w Kalininie (obecnym Twerze). Ciała zabitych przewożono do pobliskiego Miednoje, gdzie zakopywano je w wydrążonych koparkami rowach.