Naukowcy z Uniwersytetu Michigan przeprowadzili badania dotyczące atrakcyjności obu płci i wbrew wszelkim fałszywym ideologiom „postępowej” części ludzkości oczywiście znaleźli podstawowe różnice społeczne w odbiorze obu płci, które przeczą w równości między innymi.
Socjolożka Elizabeth Bruch i fizyk Mark Newman z Uniwersytetu Michigan przeanalizowali zachowania członków jednego z amerykańskich portali randkowych, badając zachowanie aż 200 tys. użytkowników w czterech dużych miastach USA, którzy poszukiwali partnerów.
Okazało się, że wśród kobiet dominująca cechą atrakcyjności jest wiek. Za najbardziej atrakcyjne uznano 20-latki. Wykształcenie nie odgrywa większej roli. Kobiety z wyższym wykształceniem miały taki sam stopień atrakcyjności jak ze średnim.
U mężczyzn ważny jest zarówno wiek, jak i wykształcenie. To, co u kobiet dało najwyższą atrakcyjność, tj. wiek około 20 lat, u mężczyzn się nie liczy. Ich atrakcyjność wzrasta z wiekiem i osiąga swoje apogeum u mężczyzn mających aż 50 lat.
Atrakcyjność mężczyzn wzmacniana jest przez wykształcenie. Gdy porównano tylko samo wykształcenie mężczyzn, to ci z wyższym wykształceniem uzyskali taki sam poziom oceny lat 25-letnia kobieta, a mający średnie uzyskali poziom oceny 45-latki.
To badanie pokazuje zupełny nonsens wszelkich wysiłków, żeby „zrównać” kobiety z mężczyznami. Obie płcie kierują się różnymi systemami wartości wynikającymi z naturalnych różnic między nimi. Dla mężczyzn atrakcyjność kobiet to przede wszystkim wiek i uroda (nieujęta w tym badaniu), dla kobiet pozycja społeczna mężczyzny i finansowa oraz jego życiowe doświadczenie.
Kobiety szukają przede wszystkim mężczyzn, którzy zapewnią im życiową stabilizację. Mężczyźni nie szukają kobiet „które przebija szklane sufity” mające doktoraty i dyrektorskie stanowiska, ale młode będące zarówno ze względu na wiek atrakcyjne pod względem fizycznym, jak i będące w najlepszym wieku dla posiadania dzieci.
Źródło: Onet.pl
