
Wiceminister Bartosz Marczuk, który odpowiada w MRPiPS za sprawy rodziny, złożył rezygnację, ponieważ ma inne plany zawodowe – poinformowała w środę szefowa resortu Elżbieta Rafalska. Zaznaczyła, że gdyby Marczuk chciał wrócić do ministerstwa, to zostanie chętnie powitany.
„Sekretarz stanu w moim ministerstwie złożył rezygnację. Złożył ją jakiś czas temu, nie z dnia na dzień” – powiedziała na konferencji prasowej szefowa MRPiPS. Podziękowała mu za współpracę. „Ubolewamy, że Bartek odchodzi z naszego zespołu. Odpowiadał za politykę rodzinną i znakomicie się z tego zadania wywiązywał. Ma duże doświadczenie, świetnie przeprowadzał swoje ustawy. Ma duży udział w tym, że tak znakomicie radzimy sobie z elektronizacją wniosków” – dodała.
Zwróciła uwagę, że Marczuk ma inne plany zawodowe. „Gdyby tylko chciał wrócić do ministerstwa, będą takie możliwości, chętnie go tu powitamy ponownie” – podkreśliła Rafalska. „Nie zamierzamy w tej chwili szybko tego wakatu uzupełnić” – dodała. Jak zaznaczyła, obowiązki Marczuka będą rozdzielone między innych wiceministrów.
Marczuk odpowiadał m.in. za sprawy rodziny. Był współtwórcą Rządowego Programu Polityki Rodzinnej 2006-2007 i społecznym doradcą Ministra Pracy i Polityki Społecznej.
Odchodzę z @MRPiPS_GOV_PL B. dziękuję mojej wspaniałej szefowej @E_Rafalska za współpracę. Dziękuję Premierowi @MorawieckiM i @BeataSzydlo za zaufanie i możl. pracy dla Ojczyzny. To zaszczyt i honor.Dziękuję współpracow. z min. Mam nadzieję, że będę jeszcze pracować dla Wspólnoty
— Bartosz Marczuk (@BartoszMarczuk) November 7, 2018
W MRPiPS jest jeszcze czterech wiceministrów: Stanisław Szwed, Krzysztof Michałkiewicz, Marcin Zieleniecki oraz Elżbieta Bojanowska.
Marczuk jest absolwentem socjologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów doktoranckich Ekonomia Pracy w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych, ukończył także podyplomowe Studium Bezpieczeństwa Narodowego. Przed objęciem stanowiska wiceministra był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Wprost” (był nim od marca 2015 r.). Wcześniej pracował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Dzienniku Gazecie Prawnej”.
(PAP)