Dramat Polaka pod Nanga Parbat – najnowsze informacje. Czy jego towarzyszce uda się samodzielnie zejść?

Przez
Redakcja
-
Mackiewicz NANGA PARBAT
Tomasz Mackiewicz. / fot. Facebook
REKLAMA

Elisabeth Revol, która utknęła z Tomaszem Mackiewiczem pod szczytem Nanga Parbat na wysokości 7280 metrów n.p.m. zeszła na wysokość 6700 metrów – wynika z ostatnich przekazanych przez nią informacji. Mimo poważnych odmrożeń palców lewej stopy 38-letnia Francuzka najprawdopodobniej kontynuuje samodzielny powrót do bazy. O pozostałym w „strefie śmierci” Mackiewiczu wciąż brak wiadomości.

Akcja ratunkowa prowadzona przez pakistański śmigłowiec miała rozpocząć się o godzinie 4. czasu polskiego, jednak do godziny 7.30 maszyna wciąż nie wystartowała. Powodem jest silny wiatr i zachmurzenie. Przypomnijmy, że śmigłowiec wojskowy ma lecieć do oddalonej o 200 kilometrów bazy na K2, by zabrać stamtąd polskich himalaistów biorących udział w narodowej wyprawie na ten szczyt. Denis Urubko, Adam Bielecki, Piotr Tomala, Marek Chmielarski i Jarosław Botor bez wahania zrezygnowali z ataku na szczyt by ratować kolegę.

REKLAMA

Jeśli śmigłowiec nie będzie mógł zabrać ich pod Nanga Parbat, do akcji mają wejść miejscowi himalaiści i tragarze. Polacy wciąż jednak mają nadzieję na uratowanie kolegi, chociaż szanse jego przeżycia są bardzo niewielkie.

Dojście uczestników narodowej wyprawy na K2 (8611 m) do Tomasza Mackiewicza, który przebywa na wysokości ok. 7400 m na Nanga Parbat (8126 m), może potrwać półtora dnia – uważają zgodnie Janusz Majer, Jerzy Natkański i Leszek Cichy.

Krzysztof Wielicki, kierownik ekspedycji na K2, góry oddalonej od Nanga Parbat w linii prostej o 200 km, przekazał, że chęć uczestnictwa w akcji ratowniczej wyrazili wszyscy uczestnicy. Po konsultacjach ustalono, że do bazy pod Nanga Parbat udadzą się: Adam Bielecki, Jarosław Botor, Marek Chmielarski, Piotr Tomala i Denis Urubko. Majer, szef komitetu organizacyjnego wyprawy na K2, poinformował, że ostatecznie przyjęto dwie wersje:

„Jeśli będą dwa helikoptery, jeden większy, drugi mniejszy, poleci pięciu chłopaków, natomiast czterech w przypadku dwóch mniejszych maszyn. Wówczas ze składu wypadnie Chmielarski. Zakładając najbardziej optymistyczny wariant, że będą dobre warunki do odbycia lotu, a nasi alpiniści od razu zaczną wspinaczkę, to na dotarcie do Tomka, który jest na wysokości ok. 7400 m, potrzebują półtora dnia. Może szybszy będzie Bielecki…”.

Natkański, dyrektor Fundacji Wspierania Alpinizmu Polskiego im. Jerzego Kukuczki, który trzykrotnie brał udział w ekspedycjach na Nanga Parbat (latem 1996 i 2010 oraz w sezonie zimowym 1997-98), zwrócił uwagę, że uczestnicy wyprawy na K2 nie są jeszcze odpowiednio zaaklimatyzowani i będą wspomagali się tlenem z butli.

„Baza pod +Nagą Górą+ jest na 4100 m, Mackiewicz na 7400 m, a więc różnica w pionie to 3300 m. W jeden dzień tej drogi się nie pokona, potrzeba półtora dnia, chyba że pilot helikoptera wysadzi chłopaków trochę wyżej od bazy. Może uda się coś zrzucić – leki, jedzenie, gaz… Najpewniejszym ratunkiem przed niedotlenieniem mózgu czy obrzękiem płuc jest jednak schodzenie. Każde 100 m w dół zwielokrotnia szanse przeżycia” – powiedział PAP Natkański.

Cichy również jest tego samego zdania, że potrzeba półtora dnia na pokonanie drogi od bazy do miejsca, w którym znajduje się Mackiewicz. A co z jego partnerką we wspinaczce Elisabeth Revol?

Małgorzata Sulikowska, siostra Mackiewicza, w rozmowie z WP Sportowe Fakty oceniła, że jej brat to twardziel, który z niejednej opresji w życiu wychodził, ale jeżeli szwankuje organizm…

„Tomek ma problemy z oddychaniem. Jego mózg jest niedotleniony. Jeżeli przeżyje, to będzie cud… Elisabeth na pewno nie zostawiła brata martwego… Oboje pozostają bez jedzenia od przedwczoraj” – poinformowała, podkreślając, że „nadzieja się tli, cały czas. Mimo że musiałby się zdarzyć cud, to nie zakładamy, że Tomek umrze. Wierzymy, że go jeszcze zobaczymy” – powiedziała siostra 43-letniego Mackiewicza, który wychował się w Działoszynie (woj. łódzkie), a w wieku 18 lat przeniósł się do Częstochowy.

Początkowo pojawiły się problemy ze środkami na akcję, bowiem armia pakistańska zażądała gwarancji finansowych, jak również firma komercyjna, w której dyspozycji są śmigłowce. Rozpoczęto zbiórkę na różnych portalach crowdfundingowych, która przebiegała błyskawicznie i szybko udało się zebrać odpowiednią kwotę. W międzyczasie gwarancji zapłaty udzieliło Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Wydział Ratownictwa Lotniczego Askari potwierdził, że dwa helikoptery są gotowe do wylotu. „Piloci spróbują znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania tak blisko, jak to możliwe. Biorą też pod uwagę zrzucenie żywności dla Revol przed operacją ratunkową, ale to wszystko zależy od pogody. A prognozy są takie, że może być straszna”.

Mackiewicz po raz siódmy podjął próbę zdobycia zimą Nanga Parbat, a Revol po raz czwarty. Tym razem wyruszyli we dwójkę, podejmując próbę ataku w stylu alpejskim, bez żadnego wsparcia ze strony tragarzy oraz nie mając tlenu w butlach. Utknęli pod kopułą szczytową, na wysokości ok. 7400 m.

Potężny, niezwykle skomplikowany masyw Nanga Parbat postrzegany jest jako olbrzymia, biegnąca łukiem grań, o długości prawie 26 km. „Naga Góra” (8126 m) była przedostatnim (obok K2) z niezdobytych zimą ośmiotysięczników. Pierwszego o tej porze roku wejścia na Nanga Parbat dokonali 26 lutego 2016 roku Włoch Simone Moro, Pakistańczyk Muhammad Ali oraz Hiszpan Alex Txikon.

Czytaj też: Stanowski napisał coś oczywistego o Mackiewiczu. Wywołał falę hejtu na Twitterze

REKLAMA