„Myśliciel i działacz rewolucyjny, Karol Marks, który narzekał na dokuczliwe czyraki, chorował na przewlekłą chorobę skóry. Niewykluczone, że towarzyszyły jej objawy psychologiczne, które mogły wpłynąć na jego twórczość” – poinformował w piśmie „British Journal of Dermatology” prof. Sam Shuster brytyjski dermatolog z University of East Anglia.
Naukowiec stwierdził, że Marks chorował na ropnie mnogie pach (choroba Velpeaua, łac. hidradenitis suppurativa, acne inversa). Choroba ta objawia się zablokowaniem gruczołów potowych (głównie w okolicy pach i pachwin), w wyniku czego dochodzi do stanu zapalnego objawiającego się obrzękami i podskórnymi guzami. Guzy czasami ulegają rozmiękaniu i przebiciu z wytworzeniem przetok. Następstwem tego jest powstanie blizn.
Zdaniem dermatologa choroba mogła przyczynić sie do powstania u Marksa stanów depresyjnych i obniżenia samooceny. Sam Shuster po analizie listów Marksa przypuszcza, że dolegliwość jest wytłumaczeniem jego wyobcowania i odrazy do samego siebie.
Shuster przeprowadzając swoją analizę posłużył się korespondencją Marksa z przyjaciółmi, w której pisał o swoim zdrowiu, a zmiany skórne nazwał tam „różycą”. Natomiast w liście do Fryderyka Engelsa (1867) pisał on o „swoich karbunkułach”.
Występujące u Marksa ropnie mnogie pach mogą być wytłumaczeniem innych dolegliwości na jakie cierpiał, np.: bóli stawów czy bolesnej choroby oczu, przeszkadzającej mu w pracy.
Karol Marks zmarł w 1883 roku w Londynie. Kim był Czytelnikom tego portalu przypominać nie trzeba…
